FRAGMENT:
| O służbie zdrowia mówi się zazwyczaj krytykując jej stan lub podczas kampanii wyborczych obiecując cudowne „ozdrowienie” sytuacji panującej w tym obszarze. 7 czerwca minister Błaszczak reklamując poziom wojskowej służby zdrowia rekomendował, że należy ją udostępnić społeczeństwu. To swego rodzaju truizm bowiem ze wszystkich placówek służby zdrowia dla których minister Obrony Narodowej jest organem założycielskim od dawna korzystają osoby cywilne. Odsetek pacjentów wojskowych to zaledwie kilka procent.
Ważniejszą powinna być troska o stan zabezpieczenie medycznego na czas kryzysu i wojny, wszak w imieniu rządu za to odpowiada. Chodzi o zabezpieczenie wojsk, sił sojuszniczych i w dalszym ciągu społeczeństwa. Bazując na doświadczeniach wyniesionych z misji, porównując rozwiązania stosowane w innych krajach przedstawiamy opracowanie, które opisuje stan obecny oraz przedstawia rekomendacje. Zainteresowanym przedmiotowym tematem gotowi jesteśmy rozwinąć przedstawione sugestie czy nawet usiąść do stoły i dyskutować o temacie, bowiem niepokojącym jest milcząca obserwacja problematyki zabezpieczenia na czas kryzysu i wojny. Środowisko bezpieczeństwa jest turbulentne i nikt nie kwestionuje, że się pogarsza. Trudno jest sobie wyobrazić szukania rozwiązań, kiedy będzie pilna potrzeba ich wdrażania.
