FRAGMENT:
| Po okresie prawie dwóch dekad względnego pokoju w Europie, kiedy to udało się zakończyć bratobójczą wojnę domową na terenach byłej Jugosławii, opanować skutki światowego kryzysu ekonomicznego, w 2011 stary kontynent stał się świadkiem nowego zjawiska arabskiej wiosny w państwach Afryki Północnej. Destabilizacja systemów państwowych i przemiany społeczne w dawnych koloniach państw zachodnio-europejskich spowodowała kolejną falę migracji ludności do Europy. Nie bez znaczenia dla skali tego zjawiska pozostawała interwencja USA w Iraku i Afganistanie, która dodatkowo zdestabilizowała tamte regiony i dała dodatkowy impuls migracyjny w kierunku Europy.
W czasie, kiedy Europa mierzyła się z wyzwaniem jakim dla kontynentu był praktycznie niekontrolowany napływ zarówno uchodźców jak i imigrantów, Rosja uważana dotychczas za demokratyzujący się kraj, dokonała aneksji Krymu i rozpoczęła operację specjalną na terenie zachodniej Ukrainy doprowadzając do całkowitej destabilizacji i utraty kontroli przez rząd ukraiński nad tymi terenami. Proces ten był możliwy również dzięki separatystycznym tendencjom części społeczeństwa zachodniej Ukrainy.
