BIOGRAM

| Gen. bryg. (rez) pil. dr hab. Jan RAJCHEL jest pilotem wojskowym klasy mistrzowskiej z nalotem ogólnym ponad 2000 h, z czego ponad 1300 h to nalot na samolotach naddźwiękowych MiG-21 i MiG–29. W 2013 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego. Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi, Lotniczym Krzyżem Zasługi, medalami resortowymi, tytułem i odznaką Zasłużony Żołnierz RP oraz tytułem honorowym Zasłużony Pilot Wojskowy ponadto został wyróżniony medalami Militio Pro Christo oraz ks. Jerzego Popiełuszki. Został również uhonorowany prestiżową cywilna nagrodą lotniczą „ Błękitne Skrzydła” za opracowanie i wdrożenie nowego systemu szkolenia lotniczego.

✪ Przez ostatnie lata swojej służby wojskowej ( trzy kadencje) był Rektorem Wyższej Szkoły Oficerskiej Sił Powietrznych w Dęblinie, której osiągnięcia spowodowały wpisanie jej nazwy do Księgi Honorowej Wojska Polskiego.

✪ Aktualnie jest profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Przyrodniczo – Humanistycznego w Siedlcach, zatrudniony w Instytucie Nauk Społecznych i bezpieczeństwa.

✪ Wyższa Oficerską Szkołę Lotniczą ukończył w 1988r. rozpoczynając służbę w jednostkach 4 Dywizji Lotnictwa Myśliwskiego, w Malborku, Debrznie i Goleniowie zajmując kolejno stanowiska w strukturze pułku lotniczego do szefa strzelania powietrznego eskadry oraz osiągając I klasę pilota wojskowego.

✪ Po ukończeniu studiów w Akademii Obrony Narodowej na kierunku Wojsk Lotniczych w roku 1994 trafia do Malborka, gdzie podnosi swoje kwalifikacje lotnicze uzyskując uprawnienia instruktorskie we wszystkich warunkach atmosferycznych oraz „Mistrzowską” klasę pilota, kolejno zajmuje stanowiska służbowe: zastępcy dowódcy eskadry lotniczej, dowódcy eskadry lotniczej, która przekształcona została w tzw.: Eskadrą Pierwszej Kolejności Użycia ( PKU) – ówczesne powietrzne siły szybkiego reagowania. Jest jednym z pierwszych polskich pilotów wykonujących w tym czasie loty zapoznawcze na samolocie F-16 duńskich sił powietrznych. Przez kolejne 5 lat zajmuje stanowisko zastępcy dowódcy 41 pułku lotnictwa myśliwskiego.

✪ Po reorganizacji Polskich Sił Powietrznych został wyznaczony na stanowisko dowódcy 41 Eskadry Lotnictwa Taktycznego. Po wejściu Polski do NATO, jako jeden z pierwszych polskich pilotów pełni dyżury bojowe w natowskim systemie obrony powietrznej. 14 grudnia 2003 wspólnie z dowódcą 22 Bazy Lotniczej płk Eugeniuszem Gardasem wykonuje historyczny, ostatni w Polsce, lot na samolocie MiG 21. Po przejęciu z niemieckich sił powietrznych samolotów MiG- 29 zdaje stanowisko dowódcy 41 elt i w roku 2004 zostaje dowódcą 23 Bazy Lotniczej w Mińsku Mazowieckim. W okresie dowodzenia 23 Bazą Lotniczą, w roku 2006 był odpowiedzialny i brał czynny udział w sprawnym sformowaniu pierwszego kontyngentu do realizacji misji AIR Policing w krajach nadbałtyckich, który to kontyngent strzegł bezpieczeństwa granic powietrznych NATO. W trakcie służby w Mińsku Mazowieckim przeszkala się na samolot MiG 29.

✪ W 2007 r. skierowany do Dowództwa SP gdzie zostaje wyznaczony na stanowisko Zastępcy Szefa Wojsk Lotniczych. W lipcu 2007 r. został wyznaczony na stanowisko Szefa Sztabu WSOSP z jednoczesnym powierzeniem wykonywania obowiązków Rektora – Komendanta, natomiast z dniem 15 sierpnia 2007 roku został Rektorem – Komendantem WSOSP i z rąk Prezydenta RP – Pana Profesora Lecha KACZYŃSKIEGO odebrał nominację na stopień generała brygady.

✪ Stopień naukowy doktora nauk wojskowych w dyscyplinie taktyka w AON uzyskał w roku 1998, natomiast stopień naukowy doktora hab. nauk społecznych w dyscyplinie nauk o polityce uzyskał w 2013r w UMCS w Lublinie.

✪ Autor i współautor kilkudziesięciu monografii, opracowań zbiorowych oraz szeregu artykułów naukowych z zakresu nauk o bezpieczeństwie i obronności. Siły Powietrzne RP to główny obszar zainteresowań. Problematyka zarządzania kryzysowego, instytucji bezpieczeństwa i porządku publicznego to również obszary koncentracji autora.